وبلاگ حضرت محمد صلي الله عليه وآله

وبلاگ حضرت محمد صلي الله عليه وآله

کانال سروش هدایت sapp.ir/hedayat.org

کانال یار خراسانی رهبر sapp.ir/yarekhorasanirahabar

گروه وبلاگهاي مؤسّسه فرهنگي هدایت

بامدیریت حجّة الاسلام حاج سیدمحمدباقری پور

--دامنه هدایت دات اُآرجی--دامنه هدایت دات تی وی--دامنه هُدانت دات نت--دامنه هُدانت دات تی وی--

-- هدا بلاگ بلاگفا -- هدارایانه بلاگفا -- هدابوک بلاگفا -- هدانت بلاگفا -- هدایت بلاگفا -- هدابلاگ بلاگ اسکای -- هدانت بلاگ اسکای -- هدابوک فارسی بلاگ -- هدانت پرشین بلاگ -- هدابلاگ پرشین بلاگ -- هدانت میهن بلاگ -- هدایت بی هشتادوهشت -- هدایت بلاگفام --

--وبلاگ حضرت محمدصلّی الله علیه وآله--وبلاگ حضرت زهراعلیهاسلام--وبلاگ عمه سادات حضرت زینب علیهاسلام--وبلاگ امام علی علیه السلام--وبلاگ امام حسن مجتبی علیه السلام--وبلاگ حضرت امام حسین علیه السلام--وبلاگ حضرت امام سجادعلیه السلام--وبلاگ حضرت امام باقرعلیه السلام--وبلاگ امام صادق علیه السلام--وبلاگ حضرت امام کاظم علیه السلام--وبلاگ امام رضاعلیه السلام---وبلاگ امام جواد علیه السلام--وبلاگ امام هادی علیه السلام--وبلاگ امام حسن عسکری علیه السلام--وبلاگ حضرت امام زمان عجّل الله تعالي فرجه الشّريف--وبلاگ حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام--وبلاگ حضرت معصومه علیهاسلام--وبلاگ ماه رمضان --رمضان المبارک--وبلاگ شبهای قدر--وبلاگ روزقدس--وبلاگ حج وعمره--وبلاگ انقلاب اسلامی--وبلاگ امام روح الله خمینی--وبلاگ حدیث عترت--وبلاگ دفاع مقدس--وبلاگ دانش آموزانقلابی--وبلاگ هُدانت--وبلاگ امام زاده یحیی--

ادامه نوشته

حضرت محمد صلی الله علیه وآله وقرآن1

قرآن کتاب مقدس دین اسلام است و در باور مسلمانان سخنان خداست که به صورت وحی از سوی او توسط جبرئیل بر پیامبر اسلام، محمد بن عبدالله، نازل گردیده است.[۱] مسلمانان، قرآن را بزرگترین معجزهٔ محمد و روشن‌ترین دلیل بر پیامبری او می‌دانند.[۲] قرآن اصلی‌ترین منبع وحی در اسلام به شمار می‌آید و به زبان عربی است. کلمهٔ قرآن در لغت به معنی «قرائت کردن» و «خواندن» است و مسلمانان معمولاً به آن با عناوینی مانند «قرآن کریم» و «قرآن مجید» اشاره می‌کنند. قرآن به ۳۰ جزء تقسیم شده و ۱۱۴ سوره دارد.[۱]

محتوای قرآن در مورد خدا بر توحید و یگانگی او تأکید دارد. قرآن خدا را به انسان نزدیک‌تر از رگ گردنش می‌داند، رابطهٔ انسان با خدا را بی‌نیاز از واسطه می‌داند و انسان را به تسلیم دربرابر امر خدا فرمان می‌دهد. قرآن پدیده‌های طبیعی را نشانه‌هایی (آیات) برای خدا می‌شمارد؛ دین و حقیقت را یکی می‌داند و تنوع ادیان را حاصل تنوع در مردم می‌داند. قرآن قوانین و حقوق در جامعهٔ اسلامی را نیز تعریف می‌کند.[۱] قرآن مؤمنان را به جهاد در راه خدا می‌خواند و آنان را به نیکوکاری، به ویژه در مورد مسکینان و یتیمان فرا می‌خواند.[۳] طبق حدیث ثقلین قرآن به همراه اهل بیت دو گوهری هستند که مسلمانان باید به آن دست بیازند تا گمراه نشوند.[۴][۵]

مسلمانان براین باورند که قرآن یک بار به صورت کامل توسط جبرئیل در شب قدر بر محمد نازل گشته و سپس بار دیگر به صورت تدریجی بر او نازل شده‌است. از نظر تاریخی، دیدگاه غالب آن است که قرآن در زمان عثمان، خلیفهٔ سوم، تحت نظارت جمعی از صحابه به رهبری زید بن ثابت به صورت یک کتاب جمع گردید و نسخه‌هایی از آن به مکه، دمشق، کوفه، و بصره ارسال گردید. قرآن فعلی براساس قرائت کوفی قرن هشتم میلادی چاپ گردیده است.[۶]

به باور کسانی که به فرازمینی بودن این کتاب اعتقاد دارند «قرآن رساترین بیان است و از نظر موسیقی و وزن لفظی، در لغات و جملاتش نشانه‌های وحیانی ربانی مشهود است. وزنش نه وزن شعر است نه نثر، بلکه هر دو و برتر از هر دو است، در حدّی که در توان غیر خدا نیست، وزن و لفظ آن به گونه‌ای تناسب و انسجام با معنا دارد که گوئی معناهایش در آن تجسم یافته است.»[۷]

قرآن بر تمام جنبه‌های زندگی مسلمانان نفوذ کرده‌است. ضرب‌المثل‌های قرآنی نه‌تنها در زبان عربی، بلکه در زبان مسلمانان غیرعرب نیز راه یافته‌اند.[۸] علوم قرآنی شامل بررسی تنزیل قرآن، شان نزول، تلاوت، وجوه زبانی، تفسیر، اعجاز، و تاریخ می‌شود.[۹]

محتویات

ادامه نوشته

حضرت محمد صلی الله علیه وآله وقرآن2

قرآن کتاب مقدس دین اسلام است و در باور مسلمانان سخنان خداست که به صورت وحی از سوی او توسط جبرئیل بر پیامبر اسلام، محمد بن عبدالله، نازل گردیده است.[۱] مسلمانان، قرآن را بزرگترین معجزهٔ محمد و روشن‌ترین دلیل بر پیامبری او می‌دانند.[۲] قرآن اصلی‌ترین منبع وحی در اسلام به شمار می‌آید و به زبان عربی است. کلمهٔ قرآن در لغت به معنی «قرائت کردن» و «خواندن» است و مسلمانان معمولاً به آن با عناوینی مانند «قرآن کریم» و «قرآن مجید» اشاره می‌کنند. قرآن به ۳۰ جزء تقسیم شده و ۱۱۴ سوره دارد.[۱]

محتوای قرآن در مورد خدا بر توحید و یگانگی او تأکید دارد. قرآن خدا را به انسان نزدیک‌تر از رگ گردنش می‌داند، رابطهٔ انسان با خدا را بی‌نیاز از واسطه می‌داند و انسان را به تسلیم دربرابر امر خدا فرمان می‌دهد. قرآن پدیده‌های طبیعی را نشانه‌هایی (آیات) برای خدا می‌شمارد؛ دین و حقیقت را یکی می‌داند و تنوع ادیان را حاصل تنوع در مردم می‌داند. قرآن قوانین و حقوق در جامعهٔ اسلامی را نیز تعریف می‌کند.[۱] قرآن مؤمنان را به جهاد در راه خدا می‌خواند و آنان را به نیکوکاری، به ویژه در مورد مسکینان و یتیمان فرا می‌خواند.[۳] طبق حدیث ثقلین قرآن به همراه اهل بیت دو گوهری هستند که مسلمانان باید به آن دست بیازند تا گمراه نشوند.[۴][۵]

مسلمانان براین باورند که قرآن یک بار به صورت کامل توسط جبرئیل در شب قدر بر محمد نازل گشته و سپس بار دیگر به صورت تدریجی بر او نازل شده‌است. از نظر تاریخی، دیدگاه غالب آن است که قرآن در زمان عثمان، خلیفهٔ سوم، تحت نظارت جمعی از صحابه به رهبری زید بن ثابت به صورت یک کتاب جمع گردید و نسخه‌هایی از آن به مکه، دمشق، کوفه، و بصره ارسال گردید. قرآن فعلی براساس قرائت کوفی قرن هشتم میلادی چاپ گردیده است.[۶]

به باور کسانی که به فرازمینی بودن این کتاب اعتقاد دارند «قرآن رساترین بیان است و از نظر موسیقی و وزن لفظی، در لغات و جملاتش نشانه‌های وحیانی ربانی مشهود است. وزنش نه وزن شعر است نه نثر، بلکه هر دو و برتر از هر دو است، در حدّی که در توان غیر خدا نیست، وزن و لفظ آن به گونه‌ای تناسب و انسجام با معنا دارد که گوئی معناهایش در آن تجسم یافته است.»[۷]

قرآن بر تمام جنبه‌های زندگی مسلمانان نفوذ کرده‌است. ضرب‌المثل‌های قرآنی نه‌تنها در زبان عربی، بلکه در زبان مسلمانان غیرعرب نیز راه یافته‌اند.[۸] علوم قرآنی شامل بررسی تنزیل قرآن، شان نزول، تلاوت، وجوه زبانی، تفسیر، اعجاز، و تاریخ می‌شود.[۹]

ادامه نوشته

مقالات پیامبر اسلام(ص)

پیامبر اسلام(ص)

ادامه نوشته

مقالات پیامبر اسلام(ص)

ادامه نوشته

حجاز(عربستان سعودی)

عربستان سعودی بزرگترین کشور غرب آسیا و زادگاه دین اسلام. این کشور که بخش عمده شبه جزیره عربستان را در بر گرفته ‌است، از شمال غرب با اردن، از شمال و شمال شرق با عراق، از شرق با کویت، قطر، بحرین و امارات متحده عربی، از جنوب شرق با عمان و از جنوب با یمن همسایه است. بیشتر ساکنان این کشور سنی مذهب هستند و شیعیان به صورت اقلیت در این کشور زندگی می‌کنند. شیعیان در این کشور به سبب سیاست‌های خاص مذهبی حکومت سعودی در شرایط سختی به سر می‌برند و علی‌رغم همه تلاش‌های صورت گرفته هنوز وضع آنان بهبودی نیافته است.

ادامه نوشته

اهل بیت حضرت محمد صلی الله علیه وآله

اهل‌‌ البیت (در زبان فارسی: اهل بیت)، به معنای خاندان پیامبر اکرم(ص) است. در دیدگاه شیعی عنوانی خاص برای امام علی(ع)، حضرت فاطمه زهرا (س)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) و نُه امام معصوم از فرزندان امام حسین(ع) است. قرآن در آیه تطهیر و آیه مودت از ترکیب «اهل البیت» استفاده کرده است.

از نظر شیعه اهل بیت دارای مقام عصمت‌اند و به لحاظ تقوا و تأییدات الهی بر همه اصحاب برتری دارند و مودت و محبت ایشان بر مسلمانان واجب است. بنابر آموزه‌های شیعه، ولایت و رهبری مسلمانان بر عهده اهل بیت است و مسلمانان باید در مسائل دینی، اهل بیت را مرجع خود بدانند و به ایشان مراجعه كنند.

خاندان پیامبر(ص) در بیان امیرالمؤمنین(ع)

آنان دانش را زنده كننده‌اند، و نادانى را ميراننده، بردبارىشان شما را از دانش آنان خبر دهد و برون آنان از نهان و خاموش بودنشان از حكمت بيان. نه با حق ستيزند و نه در آن خلاف دارند، ستون‌هاى دين‌اند و پناهگاه‌ها - كه مردمان را - نگاه مى‌دارند . حق به آنان به جاى خود بازگرديد، و باطل از آنجا كه بود رانده شد و زبانش از بن بريد. دين را چنانكه بايد، دانستند و فراگرفتند و به كار بستند، نه كه تنها آن را شنفتند و به ديگران گفتند كه راويان دانش بسيارند، ليكن پاسداران آن اندك به شمار.

نهج البلاغه، ترجمه شهیدی، خطبه ۲۳۹، ص268.

محتویات

ادامه نوشته

صحابه

صحابه

صحابه یاران پیامبر اسلام(ص) هستند که شمار آنها را بیش از ۱۰۰،۰۰۰ نفر یاد کرده‌اند. از نظر اکثریت علمای اهل سنت، همه صحابه، عادل دانسته می شوند و از این رو، کارهای نادرست و حتی مجرمانه آنها حمل بر خطای در اجتهاد می‌شود. ولی از نظر شیعه، صحابه، از این نظر با بقیه مسلمانان هیچ فرقی ندارند و عدالت هر یک از آنها باید به طریقی ثابت شود.

برترین صحابه از نظر شیعه، امیرالمؤمنین(ع) و دو فرزندش (امام حسن(ع) و امام حسین(ع)) هستند. به علاوه، امام علی(ع)، نخستین مسلمان نیز دانسته می‌شود.

ادامه نوشته

غزوات حضرت محمد صلی الله علیه وآله

غَزوَه به جنگ‌های صدر اسلام می‌گویند که شخص پیامبر(ع) در آن شرکت داشته است، خواه پیکار کرده باشد یا نه. بدر، احد و خندق از مهم‌ترین غزوه‌های پیامبر(ص) است. درباره شمار غزوات میان تاریخ‌نگاران اختلاف است؛ برخی ۲۶ و برخی دیگر ۲۷ غزوه ذکر کرده‌اند.

ادامه نوشته

حضرت محمدآخرین پیامبر الهی

مسجد النبی (مدینه).jpg
نقش آخرین پیامبر الهی
نام محمد
کنیه ابوالقاسم
زادروز ۱۷ ربیع الاول، سال عام الفیل/۵۷۰م.
زادگاه مکه
درگذشت ۲۸ صفر، سال ۱۱ق/۶۳۲م.
مدفن مدینه
محل زندگی مکه، مدینه
لقب(ها) امین، رسول الله، مصطفی، حبیب الله، صفی الله، نعمة الله، خیرة خلق الله، سید المرسلین، خاتم النبیین، رحمة للعالمین، نبی امّی
پدر عبدالله
مادر آمنه
همسران خدیجه، سوده، عایشه، حفصه، زینب دختر خزیمه، ام حبیبه، ام سلمه، زینب دختر جحش، جویره، صفیه، میمونه.
فرزندان قاسم، زینب، رقیه، ام کلثوم، فاطمه، عبدالله، ابراهیم.
طول عمر ۶۳ سال
ادامه نوشته

رویدادهای مهم دوران زندگی پیامبر(ص) در مکه

رویدادهای مهم دوران زندگی پیامبر(ص) در مکه
پیش از اسلام
۵۶۹-۵۷۰ تولد محمد؛ مرگ عبدالله (پدر)
۵۷۶ مرگ آمنه (مادر)
۵۷۸ مرگ عبدالمطلب (پدربزرگ و سرپرست)
۵۸۳ سفر تجاری به شام
۵۹۵ ازدواج با خدیجه
۶۰۵ تولد فاطمه زهرا(س) (طبق برخی اقوال)
اسلام
۶۱۰ بعثت و شروع نبوت
۶۱۳ دعوت عشیره و آغاز دعوت علنی و عمومی
۶۱۴ آغاز آزار مسلمانان توسط مردم مکه
۶۱۵ تولد فاطمه زهرا(س) (طبق برخی اقوال)
۶۱۵ هجرت گروهی از مسلمانان به حبشه
۶۱۶ آغاز محاصره بنی هاشم در شعب ابی طالب
۶۱۹ پایان محاصره بنی هاشم در شعب ابی طالب
۶۱۹ سال اندوه: وفات ابوطالب و خدیجه
۶۲۰ اسراء و معراج
۶۲۱ پیمان اول عقبه (بیعت النساء)
۶۲۲ پیمان دوم عقبه (بیعت الحرب)
۶۲۲ مهاجرت مسلمانان به یثرب
ادامه نوشته

گاهشمار زندگی پیامبر(ص) در مدینه

گاهشمار زندگی پیامبر(ص) در مدینه
۶۲۲ هجرت
۲ق-۶۲۴م ازدواج امام علی(ع) با حضرت فاطمه
۲ق-۶۲۴م تغییر قبله
۲ق-۶۲۴م غزوه بدر
۲ق-۶۲۴م شکست بنی‌قینقاع
۳ق-۶۲۵م غزوه احد
۳ق-۶۲۵م شکست بنی‌نضیر
۵ق-۶۲۷م غزوه احزاب
۵ق-۶۲۷م شکست بنی‌قریظه
۶ق-۶۲۸م صلح حدیبیه
۶ق-۶۲۸م غزوه خیبر
۷ق-۶۲۹م نخستین سفر حج
۷ق-۶۲۹م غزوه مؤته
۸ق-۶۳۰م فتح مکه
۸ق-۶۳۰م غزوه حنین
۸ق-۶۳۰م غزوه طائف
۶۳۱ تسلط بر بیشتر شبه‌جزیره عربستان
۹ق-۶۳۲م غزوه تبوک
۱۰ق-۶۳۲م حجة الوداع
۱۰ق-۶۳۲م واقعه غدیر خم
۱۱ق-۶۳۲م درگذشت
ادامه نوشته

حضرت محمد صلی الله علیه و آله1

مسجد النبی (مدینه).jpg

محمد بن‌عبداللّه بن‌عبدالمطّلب بن‌هاشم (عام الفیل/۵۷۰م. مکه–۱۱ق./۶۳۲م. مدینه)، پیامبر اسلام، که از پیامبران اولوالعزم و آخرین پیامبر الهی است و معجزه اصلی‌اش قرآن است و مردم را به یکتاپرستی و درستکاری و اخلاق نیک دعوت کرد.

با اینکه حضرت محمد(ص) در جامعه مُشرک عربستان به دنیا آمد، در طول زندگی از بت‌پرستی و نزدیک شدن به زشتی‌های رفتاری رایج در جامعه پرهیز کرد. در ۴۰ سالگی به پیامبری رسید و مهم‌ترین پیامش دعوت به توحید بود و هدف از بعثت خود را اتمام مکارم اخلاقی معرفی کرد. مشرکان مکه سالها او و پیروانش را شکنجه کردند، ولی او و پیروانش از اسلام دست برنداشتند. پس از ۱۳ سال دعوت در مکه، به مدینه مهاجرت کرد. هجرت حضرت محمد(ص) به مدینه مبدأ تاریخ اسلامی است.

با کوشش پیامبر(ص) در زمان حیات ایشان، تقریباً تمام شبه‌جزیره عربستان به اسلام گروید. در دوره‌های بعد و تا امروز گسترش اسلام ادامه داشته است و امروزه اسلام دینی جهانی و رو به گسترش شمرده می‌شود. پیامبر(ص) مسلمانان را سفارش کرد که پس از وی به قرآن و اهل بیت(ع) او پناه ببرند و از آنها جدا نشوند (رجوع کنید به: حدیث ثقلین) و در مناسبت‌های گوناگون، از جمله در واقعه غدیر، امام علی(ع) را جانشین خویش معرفی کرد.

پیامبر اسلام(ص):
«نزد من، دو رکعت نماز در دل شب دوست داشتنی‌تر است از دنیا و آنچه در آن است.»

طباطبایی، سنن النبی، ص۲۸۸.

پیامبر اسلام(ص):
«تکلف و زحمت بیجا در زندگی ما - پیغمبران و امناء و پرهیزکاران - نیست.»

طباطبایی، سنن النبی، ص۶۳.

پیامبر اسلام(ص):
«بدترین گناه، بازی کردن با آبروی برادر مسلمان است.»

پیام پیامبر، ص۷۱۷.

پیامبر اسلام(ص):
«سنگین‌ترین چیز در ترازوی اعمال مؤمن اخلاق نیکوست؛ خداوند، بدگوی بدجوی بدزبان را دوست ندارد.»

پیام پیامبر، ص۷۰۱.

محتویات

ادامه نوشته

حضرت محمد صلی الله علیه و آله2

مسجد النبی (مدینه).jpg

به تدریج شمار مسلمانان روزافزون شد و نگرانی بزرگان قریش بیشتر گردید. آنان نزد ابوطالب [عمو و حامی پیامبر(ص)] رفتند و از وی خواستند برادر زاده‌اش را از دعوتی که آغاز کرده است بازدارد. روزی از وی خواستند محمد(ص) را به آنان بسپارد تا او را بکشند و در عوض عمارة بن ولید را که جوانی زیبا و به اعتقاد آنان خردمند است بگیرد. ابوطالب گفت: پسرم را به شما بدهم تا او را بکشید و فرزند شما را پرورش دهم؟ چه تکلیف دشواری.[۲۴]

قریشیان به موجب پیمانهای قبیله‌ای نمی‌توانستند به پیغمبر آسیب جانی برسانند، زیرا در این صورت با بنی هاشم درگیر می‌شدند، و ممکن بود تیره‌های دیگر نیز در میان آیند و کار دشوار گردد. بدین جهت، مخالفت آنان با پیغمبر از حدود بدگویی و آسیب رساندنهای جزئی بیشتر نبود. لیکن نومسلمانان بی‌پناه را تا آنجا که می‌توانستند آسیب می‌رساندند.[۲۵]

اندک اندک درگیری آشکار می‌شد. قریشیان بار دیگر نزد ابوطالب رفتند و از وی خواستند برادرزاده خود را از راهی که در پیش گرفته است، بازدارد. ابوطالب سخنان آنان را با برادرزاده خود در میان نهاد و پیغمبر(ص) در پاسخ گفت: به خدا سوگند اگر خورشید را در دست راست و ماه را در دست چپ من بگذارند از دعوت خود دست برنمی دارم. ابوطالب هم گفت: حال که چنین است کار خود را دنبال کن و من نمی‌گذارم به تو آسیبی برسد. از این پس قریشیان در آزار او و پیروانش کوشا شدند.[۲۵]

هجرت مسلمانان به حبشه

به همان نسبت که رقم نو مسلمانان بالا می‌رفت، دشمنی و مخالفت قریش با محمد(ص) بیشتر می‌شد. ولی پیغمبر(ص) در حمایت ابوطالب بود و به موجب پیمان قبیله‌ای نمی‌توانستند به شخص او آسیب جانی برسانند. اما نسبت به پیروان او مخصوصاً آنان که پشتیبانی نداشتند، از هیچ گونه سختگیری و آزار دریغ نمی‌کردند. آزار این نومسلمانان بر پیغمبر(ص) گران بود. ناچار به ایشان دستور داد به حبشه بروند. به آنها گفت: در آن سرزمین پادشاهی است که کسی از او ستم نمی‌بیند، به آن جا بروید و در آن جا بمانید تا خداوند شما را از این مصیبت برهاند. همین که قریش از هجرت نومسلمانان به حبشه آگاه شدند، عمرو بن عاص و عبدالله بن ابی ربیعه را نزد نجاشی پادشاه حبشه فرستادند تا آنان را بازگردانند. نجاشی پس از شنیدن سخنان نمایندگان قریش و پاسخهای مسلمانان، از سپردن آنان به نمایندگان قریش امتناع کرد. بدین ترتیب نمایندگان قریش دست خالی به مکه بازگشتند.[۲۶]

محاصره بنی هاشم

ادامه نوشته

حضرت محمد صلی الله علیه و آله3

مسجد النبی (مدینه).jpg

جنگ بدر

از روزی که پیامبر(ص) پیمان دوم عقبه را با مردم مدینه بست، پیش بینی می‌شد که درگیری با قریش حتمی خواهد بود.[۴۷] نخستین غزوه در ماه صفر سال دوم هجرت بود که آن را غزوه ابواء و یا ودّان نامیده‌اند. در این لشکرکشی درگیری پیش نیامد. پس از آن، غزوه بُواط در ربیع الاول بود که در آن هم درگیری رخ نداد. در جمادی الاولی خبر رسید که کاروان قریش به سرکردگی ابوسفیان از مکه عازم شام است. پیغمبر به سروقت آنان تا ذات العشیرة رفت ولی کاروان از پیش گذشته بود. این غزوه‌ها از آن رو بی‌نتیجه می‌ماند که جاسوسانی در داخل مدینه از تصمیم پیغمبر آگاه می‌شدند و پیش از حرکت نیرو، خود را به کاروان می‌رساندند و آنان را از خطری که در پیش داشتند آگاه می‌کردند. کاروان هم یا مسیر خود را تغییر می‌داد و یا در رفتن شتاب می‌کرد.[۴۸]

سرانجام در همان سال دوم هجری، مهم‌ترین برخورد نظامی مسلمانان و مشرکان پیش‌ آمد. در نبردی که به جنگ بدر مشهور شد، با آنکه عده مسلمانان کمتر از مکیان بود، توانستند پیروزی را از آن خود کنند و از مشرکان، بسیاری کشته و اسیر شدند و دیگران نیز گریختند.[۴۹] در این جنگ ابوجهل و عده‌ای دیگر (۷۰ تن؟) از مهتران و مهترزادگان قریش کشته شد و همین اندازه اسیر گردیدند. از مسلمانان تنها ۱۴ تن شهید گشت. در جنگ امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام، گذشته از فداکاریها و یاوریها که به پیغمبر(ص) کرد، پشت سپاه اسلام بود و چند تن از دلاوران مکه که به شجاعت معروف بودند به دست او کشته گشتند و شجاعت حضرتش بود که پیروزی لشکر را مسلم ساخت.[۵۰]

درگیری با یهود

ادامه نوشته

حضرت محمد صلی الله علیه و آله4

مسجد النبی (مدینه).jpg

رحلت

در اوایل سال ۱۱ق.، بیماری و رحلت پیامبر(ص) پیش آمد. چون بیماری وی سخت شد، به منبر رفت و مسلمانان را به مهربانی با یکدیگر سفارش فرمود و گفت اگر کسی را حقی بر گردن من است بستاند، یا حلال کند و اگر کسی را آزرده‌ام اینک برای تلافی آماده‌ام.[۷۲]

مطابق نقل صحیح بخاری از مهمترین کتابهای اهل سنت، در آخرین روزهای حیات رسول خدا، در حالی که جمعی از صحابه به عیادت ایشان رفته بودند فرمود: قلم و کاغذی بیاورید تا چیزی برای شما بنویسم که به برکت آن، هرگز گمراه نشوید. بعضی از حاضران گفتند: بیماری بر پیامبر(ص) غلبه کرده (و هذیان می‌گوید) و ما قرآن را داریم و برای ما کافی است. در میان حاضران غوغا و اختلاف افتاد؛ بعضی می‌گفتند: بیاورید تا حضرت بنویسد و بعضی غیر از آن را می‌گفتند، رسول خدا(ص) فرمود: برخیزید و از نزد من بروید.[۷۳] در صحیح مسلم که آن نیز از مهمترین کتابهای اهل سنت است، فردی که با سخن پیامبر مخالفت کرد عمر بن خطاب معرفی شده است. در همان کتاب و همچنین صحیح بخاری آمده است که ابن عباس پیوسته بر این ماجرا افسوس می‌خورد و آن را مصیبتی بزرگ می‌شمرد.[۷۴]


وفات پیامبر(ص) در ۲۸ صفر سال ۱۱ق.، یا به روایتی در ۱۲ ربیع الاول همان سال در ۶۳ سالگی روی داد. چنانکه در نهج البلاغه آمده است، هنگام جان دادن، سر پیامبر(ص) میان سینه و گردن امام علی(ع) بوده است.[۷۵]

ادامه نوشته

عید مبعث

روز مَبْعَث بر پایهٔ باورهای اسلامی و به استناد تاریخ دین اسلام، روزی است که محمد، پیامبر اسلام، به درجه پیامبری برگزیده شد. مسلمانان معتقدند او در غار حرا، توسط جبرئیل و از سوی الله به پیامبری نایل آمد و مأمور شد که چندخداپرستی و بت‌پرستی را از زمین بردارد و خداپرستی را رواج دهد و پیام وحی را به مردم برساند. محمد در این زمان چهل سال داشت و در مکه زندگی می‌کرد.

باور شیعیان

بر اساس باور شیعیان، محمد ابن عبدالله در روز ۲۷ رجب سال ۴۰ عام الفیل، (سال ۱۳ پیش از هجرت) مبعوث شد. شیعیان این روز را جشن می‌گیرند و در روایات اسلامی اعمال مستحبی برای روز مبعث پیش بینی شده‌است. دعا، نماز و غسل مستحب از اعمال این روز است. البته در پاره‏اى از روايات شيعه نيز بعثت پیامبر اسلام در ماه رمضان ذكر شده مانند روايت عيون الاخبار شیخ صدوق كه ‏متن آن اينگونه است كه: وقتى شخصى به نام فضل از امام رضا عليه السلام می ‏پرسد كه چرا روزه فقط در ماه مبارك رمضان فرض شد و در ساير ماهها فرض نشد؟ایشان در پاسخ او فرمود: «لان شهر رمضان هو الشهر الذى انزل الله تعالى فيه القرآن...» تا آنجا كه مي فرمايد:«...و فيه نبى محمد صلى الله عليه و آله‏» يعنى بدانجهت كه ماه رمضان همان ماهى است كه خداى‏تعالى قرآن را در آن نازل فرمود و همان ماهى است كه‏ محمد در آن به نبوت برانگيخته شد كه چون مخالف با روايات ديگر شيعه در اينباره بوده است ؛ محمد تقی مجلسى احتمال تقيه در آن داده،و يا فرموده كه بايد حمل بر برخی معانى ديگرى جز معناى بعثت اصطلاحى شود،زيراتاريخ بيست و هفتم ماه رجب به نظر او نزد علماى اماميه‏ مورد اتفاق و اجماع بوده و گفته است:«...و عليه اتفاق‏الامامية‏». [۱]

باور اهل سنت

در نزد اهل سنت تاریخ دقیق بعثت پیامبر اسلام مشخص نیست؛ ولی بعضی معتقدند که این واقعه در شب ۲۱ ماه رمضان بوده‌است. به دلیل نامعلوم بودن تاریخ، مبعث نزد اهل سنت جشن گرفته نمی‌شود.

ادامه نوشته

برانگيختن محمد بن عبدالله(ص)به پيامبري از سوي خدا و نقطه آغازين دين اسلام

 
بعثت از ريشه «ب- ع- ث»[1]به معناي ارسال[2]و برانگيختن[3]يا روانه كردن[4]است. در كاربردهاي گوناگون اين ريشه، مفهومي مركب از برگزيدن و فرستادن لحاظ شده كه از آن به «برانگيختن» تعبير مي‌شود.[5]در اصطلاح ديني و كلام اسلامي، بعثت به برانگيختن پيامبران از سوي خدا براي هدايت مردمان اطلاق مي‌شود.[6]اين مفهوم برگرفته از آيات قرآن كريم است و در آياتي مانند (وَ لَقَدْ بَعَثْنا في كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ) (نحل/16، 36؛ بقره/2، 21؛ اسراء/17، 15) طرح شده است. مفهوم عام بعثت به بر انگيخته شدن هر پيامبري اطلاق مي‌گردد؛ ولي به دليل برتري پيامبر(ص) و خاتميت ايشان و نيز كاربرد بيشتر اين اصطلاح در فرهنگ اسلامي، دامنه معنايي اين اصطلاح محدود گشته وتنها به بعثت محمد بن عبدالله(ص) قرشي هاشمي اطلاق شده است.
 
ƒوضع عقيدتي و فرهنگي جزيرة العرب در آستانه بعثت
ادامه نوشته

حضرت محمدصلي الله عليه وآله و اسلام

اسلام، آخرین دین از ادیان ابراهیمی و الهی است که به تصریح قرآن و روایات، بعد از آن دینی نخواهد آمد. نقطه آغازین این دین، سال ۶۱۰ میلادی در شهر مکه واقع در شبه جزیره عربستان است. پیام‌آور این دین حضرت محمد(ص) است که خاتم پیامبران لقب یافته است. کتاب مقدس و آسمانی اسلام، قرآن و قبله‌گاه مسلمانان خانه کعبه در شهر مکه است. توسعه روزافزون اسلام پس از هجرت پیامبر اسلام به شهر مدینه آغاز شد.

آموزه‌های اسلام در سه دسته کلی عقاید، احکام و اخلاق جای می‌گیرند. مهم‌ترین رکن اعتقادی آن توحید و اساسی‌ترین عمل عبادی آن نماز است.

در دین اسلام دو مذهب عمده و اصلی شیعه و اهل سنت وجود دارد که هر یک از این دو مذهب نیز به فرقه‌های متعدد تقسیم‌ شده‌اند. مهم‌ترین اختلاف بین این مذاهب و فرقه‌ها بحث امامت یا جانشینی پیامبر اسلام است.

ادامه نوشته

بعثت پیامبر (صلّی الله و علیه و آله و سلّم)

بعثت پیامبر (صلّی الله و علیه و آله و سلّم)

بعثت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) یا برانگیخته شدن آن حضرت به مقام رسالت، مهمترین فراز از تاریخ اسلام بوده و نزول قرآن کریم نیز از این زمان آغاز می‌گردد. کلمه بعثت به معنای «برانگیخته شدن» بوده و در اصطلاح به مفهوم فرستاده شدن انسانی از سوی خداوند متعال برای هدایت دیگران می‌باشد.

همانطور که از روایات اسلامی و مطالعات تاریخی برمی‌آید، مسأله بعثت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در ادیان الهی با برخی از خصوصیات و نشانه‌ها، قبل از ظهور آن حضرت، مطرح بوده و بسیاری از اهل کتاب و پاره‌ای از اعراب مشرک نیز با آن آشنایی قبلی داشته‌اند. نوید و بشارت ظهور پیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله و سلم)، به تصریح قرآن در تورات و انجیل ذکر گردیده و حضرت عیسی (علیه السلام) نیز پس از تصدیق توراتی که به حضرت موسی (علیه السلام) نازل شده بود، به برانگیخته شدن رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بشارت داده است. همچنین در این کتب، حتی به خصوصیات رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و یارانشان نیز اشاره شده است.

ادامه نوشته

مَبعَث به معنای مکان یا زمان برانگیخته‌شدن پیامبر

http://fa.wikishia.net/images/f/fe/%D8%BA%D8%A7%D8%B1_%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D8%A1.jpg

مَبعَث، اسم زمان و مکان به معنای مکان یا زمان برانگیخته‌شدن پیامبران از سوی خداوند برای هدایت انسانها است. در واژه «مبعث»، مفهوم مصدری یعنی «بعثت» نیز لحاظ شده است. بعثت در اصطلاح اسلامی بیشتر برای پیامبر اسلام(ص) به کار می‌رود. وی در۴۰ سالگی در غار حراء واقع در کوه نور (در نزدیکی شهر مکه) به پیامبری برانگیخته‌شد و این، سرآغاز دین اسلام بود، که طبق قول مشهور شیعه امامیه، در روز ۲۷ رجب، ۱۳ سال قبل از هجرت پیامبر(ص) روی داده است.

قبل از بعثت پیامبر(ص)، دین بیشتر مردم آن ناحیه، بت‌پرستی بود با همه تطورات و مظاهر آن: ماه‌پرستی، آفتاب‌پرستی، و.... ادیان آسمانی تحریف‌شده نیز در قسمتهای مختلف این سرزمین پیروانی داشت. اما با بعثت پیامبر(ص) و ظهور اسلام، این دین فراگیر و بت‌پرستی از حجاز برچیده شد.

سالگرد مبعث رسول خدا(ص)، از اعیاد بزرگ مسلمانان و به «عید مبعث» مشهور است.

ادامه نوشته

پیامبر اکرم، بزرگترین مایه وحدت

پیامبر اکرم، بزرگترین مایه وحدت

حضرت محمد

وجود نبی مکرم اسلام صلی الله علیه واله، بزرگترین مایه ی وحدت در همه ی ادوار اسلامی بوده است و امروز هم می تواند باشد؛ چون اعتقاد آحاد مسلمانان به آن وجود اقدس بزرگوار، با عاطفه و عشق توأم است و لذا آن بزرگوار، مرکز و محور عواطف و عقاید همه ی مسلمانهاست و همین محوریت، یکی از موجبات انس دلهای مسلمین و نزدیکی فرق اسلامی با یکدیگر به حساب می آید .

 

بزرگترین تبلیغ اسلام

ابعاد شخصیت نبی اکرم را هیچ انسانی قادر نیست به نحو کامل بیان کند و تصویر نزدیک به واقعی از شخصیت آن بزرگوار ارایه نماید . آنچه ما از برگزیده ی پروردگار عالم و سرور پیامبران سراسر تاریخ شناخته و دانسته ایم، سایه و شبحی از وجود معنوی و باطنی و حقیقی آن بزرگوار است؛ اما همین مقدار معرفت هم برای مسلمانان کافی است تا اولا، حرکت آنها را به سمت کمال تضمین کند و قله ی انسانیت و اوج تکامل بشری را در مقابل چشم آنان قرار بدهد و ثانیا، آنها را به وحدت اسلامی و تجمع حول آن محور تشویق کند .

ادامه نوشته

نکته هایی از رفتار پیامبر با همسرانش

نکته هایی از رفتار پیامبر با همسرانش


اگر با نگاهی به دور از بغض و غرض به زندگی پیامبر و خدیجه نگاه کنیم اعتراف خواهیم کرد که این زندگی از ابتدا تا انتها سراسر لطف و محبت بوده است. علاوه بر روایاتی که از علاقه ی آن دو حکایت می کند رفتار خدیجه نیز خود نشان از محبت عمیق و خوش خلقی فوق العاده پیامبر داشت.

نکته هایی از رفتار پیامبر با همسرانش

علاقه شدید حضرت خدیجه سلام الله علیها به پیامبر و وفاداری او به آن حضرت حتی در شعب ابی طالب، نشان دهنده ی زندگی عاشقانه ی آن دو بوده است. اگر اخلاق شایسته و مهربانی فوق العاده ی پیامبر نبود، چطور ممکن بود در روزهای ابتدائی بعثت که اکثریت اطرافیان، آن حضرت را تکذیب و مسخره می کردند، خدیجه به او ایمانی از روی یقین بیاورد و در کنار خانه ی خدا در محضر مردم به تنهایی به آن حضرت اقتدا کند و با او به نماز بایستد. فراموش نکنید او خدیجه ای بود که شهرت و آوازه اش مکه را پر کرده بود و به عقل و درایت شناخته شده بود. 1

مهرورزی آن حضرت نسبت به همسران دیگرش نیز از مفاد بسیاری از روایات پیداست. به همه ی همسرانش به صورت یکسان مهریه چهارصد درهم همان وقت

ادامه نوشته

درسی از همسردارى پیامبر

درسی از همسردارى پیامبر

پیامبر اکرم

با اینكه اكثر همسران رسول خدا صلى الله علیه وآله زنانى سالمند، یتیم دار، بیوه و داراى اخلاق متفاوت بودند اما همان گونه كه قرآن سفارش كرده است: «عاشروهنّ بالمعروف»(1)، معاشرت پیامبر صلى الله علیه وآله با آنان به نیكى و خوبى بود و گاه و بیگاه كه بعضى از آنان بد رفتارى مى‏كردند و حتى اصحاب پیامبر صلى الله علیه وآله از رفتار آنان ناراحت شده، مى‏گفتند: یا رسول‏اللّه‏صلى الله علیه وآله! او را رها كنید، پیامبر صلى الله علیه وآله مى‏فرمود: ناراحتى و بدرفتارى زنان را باید در كنار نقاط مثبت و كمالات آنان حساب كرد و نباید انسان به خاطر ناراحتى همسر خود را رها كند.

پیامبرصلى الله علیه وآله به خاطر وفادارى به همسرش خدیجه حتى

ادامه نوشته

راز تعدّد زوجات رسول خدا

راز تعدّد زوجات رسول خدا

حضرت محمد

از اعتراضاتی که (از سوی کلیسا) بر مساله تعدد زوجات رسول خدا صلی الله علیه وآله، شده این است که (اصحاب کلیسا) گفته اند: تعدد زوجات جز حرص در شهوترانی و بی طاقتی در برابر طغیان شهوت هیچ انگیزه دیگری ندارد و رسول خدا روی همین جهت تعدد زوجات را برای امتش تجویز کرد و حتی خودش به آن مقداری که برای امت خود تجویز نموده (چهار همسر) اکتفا ننموده و عدد همسرانش را به نه نفر رسانید.

ابتدا لازم است که نظر ایراد و اشکال کننده را به این نکته معطوف بداریم که تعدد زوجات رسول خدا به این سادگی ها که آنان خیال کرده اند نبوده و انگیزه آن جناب از این کار زیاده روی در زن دوستی و شهوترانی نبوده است، بلکه در طول زندگی و حیاتش هر یک از زنان را که اختیار می کرده، به طرز خاصی بوده است.

اولین ازدواج آن حضرت با خدیجه کبرا علیهاالسلام بوده، و حدود بیست سال و اندی از عمر شریفش را (که تقریبا یک ثلث از عمر آن جناب است) تنها با این یک همسر گذراند و

ادامه نوشته

«آمنه»، مادر آفتاب

«آمنه»، مادر آفتاب

حضرت محمد

خاندان «بنو زهره‏» همواره در افتخارهاى بزرگ قریش و حوادث پر شكوه مكّه شریك ‏بوده و برگ هاى زرینى از تاریخ مكّه به نام افتخار آفرین آن ها مزیّن شده است. عبد مناف، نیاى سوم پیامبر اسلام، مغیره نام داشت و «قمر البطحاء، ماه مكّه» (1) خوانده ‏مى‏شد. او در قلب مردم موقعیتى ویژه داشت. شعار او پرهیزگارى، دعوت به تقوا، خوش ‏رفتارى با مردم و صله ‏رحم‏ بود. میهمان دارى از حجّاج بیت ‏الله الحرام با فرزندان عبد مناف بود. این ‏منصب با شكوه تا زمان پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله به قوّت خود باقى بود. آمنه علیهاالسلام دختر وهب بن‏ عبد مناف نه تنها زیبایى چهره بلكه ویژگی هایى چون پرهیزكارى، مردم ‏دارى و ... را نیز از نیای خود به ارث برده بود. «بره‏» مادر حضرت آمنه، نیز از خاندان شریف و بزرگوار «بنى‏كلاب‏» بود. در نسب ‏با وهب بن ‏عبد مناف اشتراك دارد. مادر بره، ام حبیبه نیز از همین نسب است. از زیبا ترین جلوه «ارحام ‏مطهّره‏» به شمار مى‏آید. 

ویژگی هاى والاى آمنه علیهاالسلام

ادامه نوشته

إرهاصات رسول خاتم صلی الله علیه و آله

إرهاصات رسول خاتم صلی الله علیه و آله

حضرت محمد

معجزات و حوادث خارق العاده در زندگی پیامبران، به ویژه پیامبر اعظم صلّی الله علیه وآله، از مسائلی است که اندیشمندان مسلمان، به ویژه مورخان، متکلمان و مفسران، از گذشته تاکنون، به آن توجه کرده اند. اما شاید تا به حال پژوهش تاریخیِ مستقلی درباره حوادث خارق العاده ای که مربوط به پیش از بعثت انبیا باشد و به آن اصطلاحاً «ارهاصات» می گویند، صورت نگرفته باشد. با مطالعه و بررسی در زندگی انبیای الهی، دانسته می شود که ارهاصات از اموری است که کم و بیش در زندگی آنان پیش از پیامبری شان اتفاق افتاده است، اما به نظر می رسد ارهاصات در زندگی پیامبر اکرم با توجه به آن که آخرین فرستاده خدا بوده و آیینش جهانی و فراگیر بوده، بیشتر بوده است.

 

إرهاص در لغت و اصطلاح

 إرهاص برگرفته از « رَهص» به معنای اثبات و تأسیس بنیان است.(1)

اما در اصطلاح متکلّمان، مراد از ارهاص

ادامه نوشته

إرهاصات در زندگي پيامبر اکرم (ص) از منظر تاريخ

 

إرهاصات در زندگي پيامبر اکرم (ص) از منظر تاريخ
إرهاصات در زندگي پيامبر اکرم (ص) از منظر تاريخ
نويسنده: محسن رنجبر

چکيده
پژوهش حاضر، پس از ارائه تعريفي از واژه « ارهاص» و تفاوت آن با معجزه وکرامت، از باب مقدمه، به برخي از حوادث عجيب و خارق العاده در زندگي برخي از پيامبران پيشين مي پردازد و در ادامه، حوادث خارق العاده و عجيب يا همان ارهاصات را در زندگي پيامبر اکرم (ص) پيش از بعثت حضرت در سه مقطع زمانيِ آستانه تولد، هنگام حمل و تولد و دوران کودکي و نوجواني از منظر تاريخي، مورد مطالعه و پژوهش قرار مي دهد. موضوع اين پژوهش، مطالعه در کم و کيف و صحت و سُقم ارهاصات در زندگي پيامبر اکرم(ص) تا پيش از بعثت حضرت است.
کليد واژه ها: ارهاصات، پيامبران پيشين، پيامبر اکرم (ص) و پيش از بعثت.
مقدمه
معجزات و حوادث خارق العاده در زندگي پيامبران، به ويژه پيامبر اعظم (ص)، از مسائلي است که انديشمندان مسلمان، به ويژه مورخان، متکلمان و مفسران، از گذشته تاکنون، به آن توجه کرده اند. اما تا به حال ـ تا جايي که بررسي شد ـ پژوهش تاريخيِ مستقلي درباره حوادث خارق العاده اي که مربوط به پيش از بعثت پيامبر اکرم (ص) باشد و به آن اصطلاحاً « ارهاصات» مي گويند، صورت نگرفته است. بر اين اساس، اين پژوهش درصدد بررسي تاريخيِ ارهاصات پيامبر اکرم (ص) است که به معناي عام آن، يعني کارهاي شگفت و خارق العاده که از توان انسان خارج است و بر فضيلتي براي صاحب آن دلالت دارد، يکي از گونه هاي معجزه به حساب مي آيد. البته پيش از پرداختن به موضوع اصلي، مناسب است به چند نکته، اشاره شود:

الف) إرهاص در لغت و اصطلاح
 

إرهاص (1) برگرفته از « رَهص» به معناي اصرار، اثبات، آماده ساختن و محکم کردن و تأسيس بنيان است، چنانکه «رِهص» به معناي چينه بُن ديوار يا ساختن رگه زيرين بناست.(2)
اما در اصطلاح متکلّمان

ادامه نوشته

ارهاصات پیامبر اکرم (ص)

ارهاصات پیامبر اکرمذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ارهاصات پیامبراکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) یعنی زمینه سازی‌هایی که برای بعثت ایشان انجام گرفته‌است.

فهرست مندرجات

۱ - موارد قرآنی
       ۱.۱ - نابودی اصحاب فیل
       ۱.۲ - شرح صدر
۲ - موارد تاریخی دیگر
۳ - توجیهات معتزله در مورد ارهاصات یادشده
       ۳.۱ - ارهاصات پیامبر اکرم
       ۳.۲ - ارهاصات دیگران
۴ - فهرست منابع
۵ - پانویس
۶ - منبع

ادامه نوشته

برگزیده تاریخ پیامبر اسلام(2)

 

غزوه بنى نضير

غزوه ذات الرقاع

وجه تسميه غزوه ((ذات الرقاع ))

سؤقصد نسبت به رسول خدا(ص )

نماز خوف

داستان جابر انصارى

نمودارى از پايدارى مهاجر و انصار

غزوه بدرالوعد

سال پنجم هجرت (سنة الاحزاب )

غزوه دومة الجندل

غزوه خندق

احزاب و فرماندهانشان

تصميم رسول خدا(ص )

نزديك شدن خطر

پايدارى انصار

فرماندهان قريش

آخرين تلاش دشمن

زخمى شدن سعدبن معاذ

صفيه و حسان بن ثابت

نعيم بن مسعود يا وسيله خدايى

حذيفة بن يمان در ميان دشمن

شهداى غزوه احزاب

كشته هاى مشركان در غزوه احزاب

غزوه بنى قريظه

لغزش ابولبابه

تسليم شدن بنى قريظه

اجراى حكم سعدبن معاذ

بدبختى زبيربن باطا

دونفربخشيده شدند

تقسيم غنايم

شهداى غزوه بنى قريظه

سريه ((ابوعبيدة بن جراح فهرى ))

سال ششم هجرت

سريه ((محمدبن مسلمه انصارى ))

سريه ((عكاشة بن محصن ))

سريه ((محمدبن مسلمه ))

سريه ((سعدبن عباده خزرجى ))

سريه ((ابوعبيدة بن جراح ))

سريه ((ابوعبيدة بن جراح )) به ذى القصه

سريه ((ابوعبيدة بن جراح )) به ذى القصه

سريه ((زيدبن حارثه )) به جموم ((218))

سريه ((زيدبن حارثه )) به عيص

غزوه بنى لحيان

سريه ((ابوبكربن ابى قحافه )) به غميم

سريه ((عمربن خطاب )) برسر((قاره ))

غزوه ذى قرد در تعقيب ((عيينة بن حصن فزارى ))

سريه ((زيدبن حارثه )) به ((طرف ))

سريه ((زيدبن حارثه )) به ((حسمى )) بر سر جذام

سريه اول ((زيدبن حارثه )) به وادى القرى

سريه ((زيدبن حارثه )) به مدين

سريه ((عبدالرحمان بن عوف )) به دومة الجندل

سريه ((على بن ابى طالب ))(ع ) به فدك

غزوه بنى المصطلق

نزاع مهاجر و انصار

نفاق عبداللّه بن ابى

تفاوت پسر با پدر

سوره منافقون يا فرج زيدبن ارقم

داستان مقيس بن صبابه

ام المؤمنين جويريه

اسلام آوردن حارث

وليد فاسق

عايشه در غزوه بنى المصطلق

سريه ((زيدبن حارثه )) به وادى القرى بر سر ام قرفه

سريه ((عبداللّه بن عتيك )) بر سر ابورافع يهودى

سريه اول ((عبداللّه بن رواحه )) به خيبر

سريه دوم ((عبداللّه بن رواحه )) به خيبر بر سر يسيربن رزام

سريه ((كرزبن جابرفهرى )) به ذى الجدر

غزوه حديبيه و بيعت رضوان

سفراى قريش

سفيران رسول خدا(ص )

بيعت رضوان

آخرين سفير قريش

بازگشت رسول خدا و اصحاب به مدينه و نزول سوره فتح

غدير خم

داستان ابوبصير ثقفى

زنانى كه پس از قرارداد صلح مهاجرت كردند

اسلام عمروبن عاص و خالدبن وليد وعثمان بن طلحه بعد از حديبيه

دعوت پادشاهان مجاور به اسلام

مضمون نامه اى كه به قيصر روم نوشته شده

گستاخى برادرزاده قيصر

غوغاى عوام روم و شهادت اسقف

مشورت قيصر با دانشمندان مسيحى

كنجكاوى قيصر

مضمون نامه رسول خدا به خسرو ايران

گستاخى خسرو پرويز

نامه نجاشى (پادشاه حبشه )

نامه مقوقس (پادشاه اسكندريه )

نامه حارث بن ابى شمر غسانى (پادشاه تخوم شام )

نامه هوذة بن على (پادشاه يمامه )

نامه جلندى و فرزندانش (پادشاه عمان )

نامه منذربن ساوى (پادشاه بحرين )

نامه جبلة بن ايهم (پادشاه غسان )

ديگر وقايع در سال ششم هجرت

سال هفتم هجرت (سنة الاستغلاب )

غزوه خيبر

مسير رسول اكرم (ص ) از مدينه تا خيبر

فتح قلاع خيبر

سرفرازى على (ع )

صفيه

كشتگان يهود خيبر

فدك

قرار رسول خدا با مردم خيبر و فدك

زينب دختر حارث

غزوه وادى القرى

شهداى غزوه خيبر

داستان اسود راعى

داستان حجاج بن علاط سلمى

نگرانى عباس بن عبدالمطلب

غنائم خيبر

تيما

ماموران برآورد محصول خيبر

رسيدن جعفربن ابى طالب از حبشه

انتقال مسلمانان مقيم حبشه به مدينه

سريه تربه بر سر هوازن

سريه نجد (سريه بنى كلاب )

سريه ((بشيربن سعد))

سريه ((زبيربن عوام ))

سريه (غالب بن عبداللّه ))

سريه ((بشيربن سعدانصارى )) به ((يمن )) و ((جبار))

عمرة القضا

سريه ((ابن ابى العوجا)) بر سر بنى سليم

سريه ((عبداللّه بن ابى حدرد اسلمى ))

سريه ((محيصة بن مسعود)) به ناحيه فدك

سريه ((عبداللّه بن ابى حدرد)) به اضم

سال هشتم هجرت (سنة الفتح )

سريه ((غالب بن عبداللّه كلبى ليثى )) بر سر بنى ملوح

سريه ((غالب بن عبداللّه ليثى ))

سريه ((كعب بن عميرغفارى ))

سريه ((شجاع بن وهب اسدى ))

سريه ((قطبة بن عامربن حديده ))

غزوه ((مؤته ))

روز جنگ

شهداى غزوه مؤته

سريه ذات السلاسل

سريه ((ابوعبيدة بن جراح ))

سريه ((ابوقتادة بن ربعى انصارى ))

سريه ((ابوقتاده )) به بطن اضم

غزوه فتح مكه

حاطب بن ابى بلتعه

حاطب گنهكار

بسيج عمومى

شماره سپاهيان اسلام

حركت از مدينه

هجرت ((عباس بن عبدالمطلب ))

ابوسفيان بن حارث و عبداللّه بن ابى اميه

اسلام ابوسفيان اموى

ورود سپاهيان اسلام به مكه

نادانى جوانان قريش

پرچم امان

كسانى كه بايد كشته شوند

در خانه ام هانى

رسول خدا در مسجدالحرام

تاريخ فتح مكه

رسول خدا در كعبه

رسول خدا بر در كعبه

اذان بلال

نگرانى انصار

سؤقصد

اسلام عباس بن مرداس سلمى

سريه هاى بعد از فتح

سريه ((خالدبن وليد)) براى شكستن بت عزى

سريه ((عمروبن عاص )) براى شكستن بت سواع

سريه ((سعدبن زيد)) بر سر مناة

سريه ((خالدبن سعيدبن عاص )) به عرنه

سريه ((هشام بن عاص )) به يلملم

سريه ((غالب بن عبداللّه )) بر سر بنى مدلج

سريه ((عمروبن اميه )) بر سر بنى ديل

سريه ((عبداللّه بن سهيل )) بر سر بنى محارب

سريه ((نميلة بن عبداللّه ليثى )) بر سر بنى ضمره

سريه ((خالدبن وليد)) به غميصا بر سر بنى جذيمه

غزوه حنين و هوازن

دستور تحقيق

تصميم حركت

حركت به سوى حنين

ذات انواط

مقدمات جنگ

هجوم ناگهانى هوازن و فرار مسلمانان

رسول اكرم در ميدان جنگ

شماتت مكيان

زنانى كه مردانه مى جنگيدند

بازگشت فراريان

نزول فرشتگان

نهى از كشتن زنان و كودكان

سرانجام هوازن

اسيران و غنائم

شهداى غزوه حنين

شيما خواهر شيرى رسول خدا

سريه ((ابوعامراشعرى )) به اوطاس

سريه ((طفيل بن عمرودوسى ))

سريه ((ابوسفيان )) بر سر طائف

سريه ((اميرمؤمنان على بن ابى طالب ))

يك داستان عبرت انگيز

سراقة بن مالك

غزوه طائف

بردگان مسلمان

شهداى غزوه طائف

اسلام مالك بن عوف نصرى

تقسيم غنائم حنين

خرده گيرى كوته نظران

عمره رسول خدا(ص )

بازگشت رسول خدابه مدينه

اسلام كعب بن زهير

ديگر وقايع سال هشتم

سال نهم هجرت

سريه ((عيينة بن حصن فزارى ))

سريه ((ضحاك بن سفيان كلابى ))

اسارت ((ثمامة بن اثال حنفى ))

سريه ((علقمة بن مجزز مدلجى ))

سريه ((على بن ابى طالب ))(ع )

سريه ((عكاشة بن محصن اسدى ))

غزوه تبوك

جدبن قيس منافق

منافقان كارشكن

انجمن منافقان

گريه كنندگان

باديه نشينان بهانه جو

توانگران بهانه جو

هزينه جنگ

فرستادگان رسول خدا(ص )

جانشين رسول خدا در مدينه

حديث منزلت

عبداللّه بن ابى و منافقان

عده و عده مسلمانان در غزوه تبوك

ابوخيثمه

همسفران منافق

داستان ابوذر غفارى

رسول خدا(ص ) در تبوك

اهل ايله و جربا و اذرح

سريه ((خالدبن وليد))

اصحاب عقبه

مسجد ضرار

مساجد رسول خدا از مدينه تا تبوك

سه گنهكار خوش عاقبت

ديگر حوادث سال نهم هجرت

وفدهاى عرب .

ادامه نوشته